பெண்ணும் ஐம்பூதமும்
- நிலமும்
நீயும்
ஒன்றேயடி.
என் ஜீவனை சுமப்பதால்!
- நீரும்
நீயும்
ஒன்றேயடி.
ஆழம் தெரியவில்லை!
- காற்றும்
நீயும்
ஒன்றேயடி.
உரசும் போது சிலிர்த்து விடுகிறேன்!
- வானும்
நீயும்
ஒன்றேயடி.
முதலும் முடிவும் தெரிவதில்லை !
- நெருப்பும்
நீயும்
ஒன்றேயடி.
கண்களால் தொடமுடிந்தும் …..
கைகளால் முடியவில்லை!!!
– பிரவீன் குமார் செ
கடைசி வரி.. பெண்ணே நீ ஒரு பூதம்!
ஹி.. ஹி.. எப்படி..
பிரவீன், நல்லா இருக்கு உங்க கவிதை…
மிகவும அருமை பிரவீன ….
நன்றி லோகேஷ் மற்றும் ஸ்ரீராம்.. 🙂
பெண்ணை மிகவும் அருமை . நன்றி !!!!!!